آیاداروهای روانپزشکی اعتیادآورهستند؟
اگر دارو توسط روانپزشک معالج براساس معاینات بالینی و آزمایشات اولیه انتخاب و تجویز شود طبق برنامه مشخص برای زمان مشخصی تجویز شده و بعد طبق برنامه مشخص و دقیق توسط روانپزشک معالج طبق بررسی ها و آزمایشات دوره ای و تکمیلی بتدریج جایگزین و قطع خواهد شد البته چون داروهای روانپزشکی معمولا طی یک دوره طولانی اثرات مفید خودرا نظان میدهند معمولا طی ۶ تا ۱۲ هفته اول شروع دارو ممکن است عوارض گذرا و کم اهمیتی مثل آرامبخشی. خشکی دهان.کاهش یا افزایش اشتها.کاهش یا افزایش موقتی وزن که البته بیشتر بدلیل افزایش و بهبود جذب مواد غذایی بخصوص کربو هیدرات ها (مثل برنج و نان وماکارونی.لازانیا.فست فود. شیرینی و نوشابه و دلستر و رانی و آبمیوه های مصنوعی حاوی شکر) میباشند لذا در مصرف این مواد باید پرهیز لازم رانمود اگر بیمار خودسرانه دارویش را قطع یا کم و یا زیاد کند موجب طولانی تر شدن دوره درمان خواهد شد و ممکن است مجبور باشد تا آخر عمر دارو بخورد ولی اگر طبق نظر روانپزشک معالج دارو شروع و ادامه یابد همان روانپزشک به موقع دارو هایش را طبق برنامه قطع خواهد نمود مگر در بعضی بیماریهای معدود و خاص پس بنابر این داروهای روانپزشکی اگر توسط روانپزشک حاذق تجویز شود و ادامه یابد توسط همان روانپزشک طبق برنامه قطع خواهد شد و داروهای روانپزشکی به اینصورت که گفته شد اعتیادآور نیستند
